 |
| Photo : Ergin Balcı (2016) | Location: Vişnelik/Ozlem Apt. |
RECOBA ve GOL!
( bölüm 1 "Göt işte" )
O kadar düşünceliydim, o kadar sıkışmıs hissediyordum ki, Nucam'dan da bir türlü haber alamıyordum, arkadaşlar da soruyordu bana onu, kimsenin haber alamadığı bir dönemdi, 2016'da bilen bilir Özlem apartmanında 4 kişi idik, bu 4 kişinin yakın dört başka arkadaşı, bu dört arkadaşın da diğer başka yakın dört arkadaşı vardı. Bu denklem benim kafamı yora dursun, Nucam tam da bu dörtlü dörtlü dalganan arkadaş gurubunun içine dahi girebilmiş değildi, ama herkes merak içinde ondan haber bekliyordu...
Daha önce Ergin'den bahsetmişimdir size, eğer ki bahsetmediysem, sizi pek de sevmemiş olabilirim. Aynı şey Erdal, Burak, ve Nucam için de geçerli. Onları tanımıyorsanız, Recoba'nın attığı bu golün hikayesini pek anlayabileceğinizi sanmıyorum.
Herneyse, nerde kalmıştık? düşünceliydim ve sıkışmış hissediyordum. Şu yukarda gördüğünüz fotograf tam da o an çekilmişti işte. Bu fotoğrafı aylar sonra gösterdi bana Ergin, bunu bilerek yapmadı, paramız yoktu filmleri yıkatmak için. Ama sanki aylar sonra gösterirsem daha bi anlamlı olur bu fotograf dercesine uzattı bana bu kareyi. İşin garip tarafı gerçektende daha anlamlı oldu, çünkü bu fotografı görene kadar arada geçen zaman yaşadıklarımız, tam da bu kare çekildikten 5 dakika sonra başlamıştı, şaka değil gerçekten bu kare çekildikten 5 dakika sonra, uzun zamandır haber alamadığımız Nucam'dan haber geldi... gelmez olaydı... tabiki şaka yapıyorum, Ergin'in telefonu çaldı, elinde ki fotoğraf makinasını sehpanın üzerine koydu. O sırada ben Ergin'in yüzüne "kim o arayan?" ifadesiyle bakıyorum, ama ergin telefondan gözlerini ayıramadığı için, bir türlü göz göze gelemiyoruz, skerim diyip masaya geri dönüyorum ıkınmak sıkılmak için.
Bir kahkaha/sırıtma arası bir ses ve nefes kıpırtısı geldi bir anda Ergin'in olduğu taraftan, ki o tarafta ondan başka kimse yoktu, belliki telefonun diğer tarafında işe yarar birşeylerin haberi geliyordu, içimden Nucam'dan bir haber bu hissi geçiyordu, ama inanmakta istemiyordum, çünkü değilse can sıkıcı olurdu yine. Telefonu kapatan Ergin'den bir tepki bekliyorum ama o da bir ses etmiyor, bende dönüp bakmıyorum falan derken, kafamı çevirdim. Ergin belkide bir dakikadır benim dönüp bakmamı bekliyormuşcasına suratında bir sırıtma gözlerde bir parlaklık beni kesiyor. "N'oldu olum?" diyorum, "Geliyor" diyor gülümseyerek, "Sktir lan" diyorum, sadece gülüyor birşey demiyor. "Kimle geliyor?" diyorum, " Burak'la " diyor. "Erdal'ın haberi var mı?" diyorum, "Bilmem kaç gündür Erdal eve uğramıyor" diyor. "Arasak mı?" diyorum, "Açmazki göt" diyor, "Ben bi arayım" diyorum, "Ara açmazki göt" diyor, neyse sonra arıyorum Erdal'ı "Açmadı göt" diyorum, "Göt işte" diyor.
-
(bölüm 1 biter, 2 yola gelir, 3 aklını düzer, 4 bıçak çeker, 5 gelmez, yok yok 5 vallahi gelmez. 4'te biter.)
24/03/2020 | 03:59 Salı sabahı.
Yorumlar